دبیر زندانیان سیاسی نیروهای مسلح قبل از پیروزی انقلاب اسلامی گفت: وضعیت خفتباری به ارتش و ارتشیان كشور تحمیل شده بود و باید طبق امیال خارجیها رفتار میكردیم.
به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاعپرس، «قنبر راسخ» زندانی سیاسی ارتشی در دوران پهلوی، دبیر زندانیان سیاسی نیروهای مسلح قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و دبیر فجرآفرینان نیروهای مسلح قبل از انقلاب در برنامه راهبرد اظهار داشت: فجرآفرینان به عنوان اعضای نیروهای مسلح بودند كه عملاً از سال 1340 فعالیت انقلابی داشته و زندانی سیاسی شده بودند.
وی درباره وضعیت ارتش در دوران رژیم پهلوی و دلایل شكلگیری آن اظهار كرد: رژیم پایه گذاری شده توسط رضا شاه توسط استعمار انگلیس در ایران به قدرت رسید و پس از او نیز با اصرار و تلاش بعضی افراد پسرش با تایید انگلیس و هماهنگی آمریكا به صورت مشروط بر تخت قدرت تكیه زد.
راسخ بیان كرد: رژیم دست نشانده پهلوی برای حفظ خود و حمایت و صیانت از حقوق استعمارگران انگلیسی و آمریكایی نیازمند ارتش بود، بدنه ارتش از ملت انتخاب و گزینش میشدند و سیاست شاه این بود كه افسران جزء امكانات و حوزه اختیارات كمتری داشته باشند و به جای آنها از مستشاران خارجی استفاده شود.
دبیر فجرآفرینان نیروهای مسلح عنوان كرد: مستشارانی از رژیم صهیونیستی و آمریكا در ایران حضور داشتند كه علاوه بر حقوق بسیار بالایی كه دریافت میكردند، حق توحش نیز جزو دریافتیهای آنها بود.
وی خاطرنشان كرد: علاوه بر دریافت حقوق و مزایای بالای مستشاران موضوع كاپیتولاسیون هم مطرح بود و مصونیت كاملی برای نیروهای خارجی وجود داشت.
راسخ اشاره كرد: مردم ایران توسط رژیم پهلوی در فقر، نبود بهداشت و عدم آگاهی سیاسی نگه داشته میشدند و تنها ملاك كسب مناصب و افزایش قدرت در این رژیم منحوس نزدیك بودن و ارتباط با دربار بود.
این مبارز انقلابی تاكید كرد: مستشاران خارجی باید در خدمت ارتش ایران میبودند و برای ارتقاء آموزش و توان ارتش كمك میكردند نه برای سروری و ایجاد مفاسدی كه با فرهنگ مستشاری با خود به ایران آوردند.
وی اذعان كرد: تبعیض در درون ارتش بسیار فاحش بود، مشاهده مظالم اجتماعی و اتفاقاتی كه سیستم ارتش شاهنشاهی در جریان بود سبب شد كه اطمینان حاصل كنم كه مقصر اصلی فساد شخص شاه است و برای مبارزه سیاسی و مخالفت با رژیم مصمم شوم.
راسخ تصریح كرد: تولید و خودكفایی در كشور به ندرت وجود داشت، در داخل ارتش وقتی فردی پیدا میشد كه توان مهندسی و تولید بررخی محصولات را داشت تهدید میشد یا باید با نیروهای خارجی و برای آنها كار كند یا نابودش میكردند.
این مبارز انقلابی مطرح كرد: ابتكارات محدودی در بین نیروهای ارتشی وجود داشت تا هزینه اضافی بر كشور تحمیل نشود چراكه حتی یك پیچ ساده كه كشور نیز قابل تامین بود از كشورهای خارجی تهیه شده و به بهانه آن چندین برابر ارزش واقعی كالا ارز از كشور خارج میشد.
وی اعلام كرد: وضعیت خفتباری به ارتش و ارتشیان كشور تحمیل شده بود، باید طوری میبودیم كه آنها میخواستند باشیم و طبق امیال خارجیها رفتار میكردیم. بدنه ارتش همراه با ملت بود و با انقلابیون هم نظر بودند.
راسخ گفت: یكی از وظایف اصلی مستشاران خارجی كنترل نیروهای ارتشی ایرانی بودند و علاوه بر تایید صلاحیت در بدو استخدام، ارتشیها همواره تحت نظر سرویسهای جاسوسی خارجی و ضداطلاعات ارتش بودند تا مبادا اقدامی خارج از حدود و تصورات آنها انجام دهند.