معرفی كتاب؛ انقلاب اسلامی و وضعِ كنونیِ عالم

معرفی كتاب
این كتاب اولین بار در سال 1361 به چاپ رسیده است. اكنون چاپ دوم آن علی رغم میل باطنی نویسنده روانه بازار شده است. نویسنده در مقدمه ای جذاب و سنگین آورده است: ... پس اینكه گفتیم انقلاب اسلامی، تاریخی است، مراد از تاریخ چه بود و تاریخی بودن یعنی چه؟ گفتیم كه هر انقلابی آغازی دارد. این آغاز، زمانی و تاریخی است. اما مقصود این نیست كه بگوییم در فلان روز از فلان ماه در سال فلان آغاز شده است.

آغاز انقلاب با دگرگونی قلب ها و چشم ها است و وقت و تاریخ این دگرگونی را با محاسبه نمی توان تعیین كرد. این وقت را همگان یكسان ادراك نمی كنند و نكرده اند و هر كس كه آن را اصلا ادراك نكرده است نمی داند كه انقلاب چیست زیرا انقلاب، انقلاب تاریخی است. كسی كه وقت را نشناسد انقلاب را هم نمی شناسد اما این ندانستن و نشناختن مثل دیگر ندانستن ها نیست.

بسیاری كسان بسیاری مسائل علمی را نمی دانند و از این بابت بر ایشان باسی نیست ولی بیگانگی با تاریخ، صرف ندانستن نیست، بلكه به بهرگی و بی بهرگی و حرمان و بی چیزی و بی خردی هم از لوازم آن است، زیرا با وقت و در وقت بهره ها داده می شود و آنكه وقت ندارد و وقت را نمی شناسد، نصیبی جز حرمان ندارد. آنچه در علوم اجتماعی به نام عوامل و شرایط تاریخی و اجتماعی گفته می شود نه فقط در یك انقلاب دخیل و موثر نیست بلكه وقت آن را می پوشاند و ادراك آن را مشكل می سازد. آیا میان آنچه شرائط و عوامل تاریخی و اجتماعی خوانده می شود و انقلابی كه در آن شرایط واقع می شود، هیچ نسبتی نیست؟ چرا نسبتی روشن هست و آن اینكه انقلاب بر هم زننده آن شرایط است و اوضاعی را كه در حكم پوسته و قشر متصلب تاریخ گذشته در آمده است، نفی و رفع می كند. یعنی با گشایش افق جدید و با فرا رسیدن وقت و آغاز عهد تازه، قوت و تاثیر و منشائیت اثر چیزهایی كه به تاریخ گذشته تعلق دارد، كم می شود.

اگر انقلاب، انقلاب حقیقی باشد عین آغاز عهد تازه یا تجدید عهد از یاد رفته و پوشیده است و اینكه گفته شد انقلاب تاریخی است مراد همی معنی بود. یعنی انقلاب یك امر اتفاقی نیست؛ آن را نتیجه مكانیك حوادث سابق هم نمی توان دانست بلكه گشایش افق و زمان جدید در بحبوحه سرگردانی پایان یك عهد و در سیاهی غروب آن است. كسانی كه این وقت را در نمی یابند بی وقت عمر می گذرانند و قول و فعلشان بی وقت است هر چند كه مطابقت تام با آداب و رسوم جاری داشته باشد و از جهت اجتماعی آن را بیجا و بی موقع ندانند .

درك نكردن انقلاب اعم از اینكه با آن موافقت یا مخالفت كنند آثار و نتایج سوء دارد و مایه ابتلائات بزرگ می شود. در ایام و اوقاتی كه ایام الله یا اوقات انقلاب است كسانی كه اهل خدا و مرد انقلاب نیستند غریب و بیگانه اند. آنها وقت خوش ندارند و شاید بتوان گفت كه بدبختند زیرا، باید عمرشان صرف گذران معیشت باشد و نگران امر معاش باشند یا به كارهای بیخردانه بپردازند. انقلاب را كسی می شناسد و به آن خدمت می كند كه وقت آغاز آن را دریافته باشد...