آبراهامیان در این كتاب به تحلیل تأثیرات متقابل سازمانهای سیاسی و نیروهای اجتماعی ایران از سدهی نوزدهم میلادی تا انقلاب اسلامی 1357 میپردازد.
یرواند آبراهامیان استاد ایرانیالاصلِ تاریخ در كالج باروكِ دانشگاه شهر نیویورك است. آبراهامیان در این كتاب به تحلیل تأثیرات متقابل سازمانهای سیاسی و نیروهای اجتماعی ایران از سدهی نوزدهم میلادی تا انقلاب اسلامی 1357 میپردازد.
نیروهای اجتماعی را به «گروههای قومی» و «طبقات اجتماعی» تقسیم میكند و با توجه به دستاوردهای جامعهشناسان تأثیرات نظامهای سیاسی بر نظامهای اجتماعی را بررسی میكند. آبراهامیان كارش را با تبیین ساختار اجتماعی سیاسی دورهی قاجار و علل و پیامدهای انقلاب مشروطیت آغاز میكند، با بررسی دورهی رضاشاه و سقوط او و سالهای بحرانی شهریور 20 تا مرداد 1332 ادامه میدهد و بر این دوره، بهویژه تأثیر و تأثرهای نیروهای سیاسی، تأكید میكند، سالهای پس از كودتا را تا آستانهی انقلاب اسلامی به انگیزهی ریشهیابی علل وقوع انقلاب و نیروهای مؤثر در آن از نظر میگذراند و اهم حوادث و نیروهای سیاسی و اجتماعیِ مؤثر این دوره را تجزیه و تحلیل میكند و اینگونه نتیجه میگیرد كه علت وقوع انقلاب توسعهی ناهمگونی بود كه رژیم محمدرضاشاه، خواه ناخواه، درپیش گرفته بود. آبراهامیان با بررسی نقش مهم اسلام و نیز نقش تعیینكنندهی شخص امامخمینی (ره) در پیروزی انقلاب بررسیاش را به پایان میبرد. بیگمان ایران بین دو انقلاب كتابی منحصر بهفرد در بررسی تاریخ هفتادسالهی ایران است.