نویسنده: اكبر خلیلی .
این كتاب روایتی مفصل از قطره ها و موج هایی كه دریا شدند و انقلاب اسلامی رو به پیروزی رسوندن
در این كتاب مسائل و اتفاقهای سیاسی منجر به پیروزی انقلاب اسلامی بیان شده كه نویسنده با اتكا به شنیده ها و دیده های خودش در آن دوران پرآشوب و حضور در خیل عظیم مردم انقلابی تونسته اونها رو به صورت یادداشتهای روزانه تنظیم كنه و به نگارش دربیاره .
نویسنده كتاب ،وقایع ،تلاش ها و مبارزات مردم در راه رسیدن به استقلال و آزادی رو به همراه عكس های بر جای مونده از اون دوران به تصویر كشیده .
این نوشته ی خواندنی از روز هفده شهریور ماه یك هزار و سیصد و پنجاه و هفت در خیابان ژاله آغاز می شود و تا پیروزی انقلاب ادامه پیدا می كنه .
نویسنده در خلال این یادداشتها به جمعة خونین شهریور 57، متن لایحة حكومت نظامی در همان ماه، سخنرانی بختیار و سوگند تاریخی او، صحبتهای شاه در جلسهای با امرای ارتش، بازگشت حضرت امام خمینی(ره) به ایران و پیام ایشان در 22 بهمن به ملت درباره ارتش اشاره می كنه .
نویسنده در مصاحبه ای درباره كتابش گفته كه :
این كتاب شامل تحقیقات و مشاهدات عینی خودم از تمام رویدادها و وقایع دوران قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی است. من در آن دوران با یك دستگاه دوربین فیلمبرداری، قلم و كاغذ تمام لحظات حضور مردم در صحنههای مبارزه علیه رژیم پهلوی را ثبت میكردم.
و همینطور گفته كه: مشاهدات عینی خودم، روزنامهها، اعلامیهها و بیانیههای امام خمینی (ره)، اسناد و مدارك موجود در دوران قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، از منابعی هستن كه در تدوین این مجموعه مورد استفاده قرار گرفتن.
نویسنده در قسمتی از متن كتاب چنین روایت كرده :
مردمی كه همیشه در تمام تظاهرات همراه یكدیگر بودند و عده ای كه نان و غذا با خود حمل می كردند در بهشت زهرا و در اغلب تظاهرات ، مردم خسته و گرسنه را نان و آب می دادند و با این گذشت و همبستگی خود تمدن بزرگ اسلام را احیا می كنند ، اكنون پا را فراتر می گذارند و با خرید تانكرهای نفت بر ، در جنوب تهران به مردم نفت مجانی می رسانند و به نام امام خمینی عزیز مردم را از نا امیدی نجات می دهند و صف های طولانی مغازه های نفتی را در هم می شكنند. دولت سعی دارد كه اعتقاد مردم را نسبت به امام سست كند و با در فشار قرار دادن مردم ، امید موفقیت دارد ولی وقتی با چنین حمایتی از طرف مردم مواجه میشود یكه می خورد ، چرا كه فكر این را نكرده كه این مردم متمدن تر آن هستند كه او فكر می كند .