جلوه‌ای از نور

نویسنده: سلیمان خانی

بقول دكارت خواندن كتابهای خوب ، در حكم مكالمه با انسانهای شرافتمند گذشته است .

این ساعت و این لحظه در خدمتتون هستم با معرفی یك كتاب خوب .

كتاب "جلوه ای از نور" اثری از مهدی سلیمان خانی، كه توسط انتشارت سروش منتشر شده . این كتاب شامل روایت هایی از اخلاق و منش و شیوه زندگی امام راحل ، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایرانه .

این اثر از هشت فصل تشكیل شده : در فصل اول سخنان و نظرات بزرگان و سیاستمداران ایرانی و غیر ایرانی درباره شخصیت والا و برجسته امام خمینی (ره) آورده شده ، در فصل دوم كتاب به تشریح زندگینامه و فعالیت ها و مبارزات سیاسی و انقلابی ، تبعید ، شهادت فرزند ایشان و بازگشت شكوهمندانشون به ایران و وقایع دوران رهبری و دوران دفاع مقدس و در نهایت بیماری و ارتحال ایشون می پردازه .

می رسیم به فصل سوم كتاب كه به معرفی شخصیت علمی امام خمینی (ره) از زبان بزرگان پرداخته .

اما در فصل چهارم كتاب خاطرات كمتر شنیده شده ای نقل شده كه احتمالا خوندنشون برای خیلی از ما جالب و شیرینه .

در فصل پنجم نكته های ناب و ظریفی آورده شده كه برای خیلی از ما در اونها درسهای زیادی نهفته. در بخشی از این فصل به نقل از دكتر الیاسی چنین آمده كه :

حضرت امام آب لیوانی رو كه مقداری از اون رو خورده بودند دور نمی ریختن بلكه تكه دستمالی روی اون می گذاشتن تا دفعه بعد كه تشنه شدن از اون بنوشن .

در فصل ششم كتاب ده نكته آورده شده كه در هر كدوم از آنها مطلبی عبرت آموز نهفته

،فصل هفتم شامل نصایح پدرانه و از سر خیر خواهی مرشد جماران برای گروه ها و آحاد مختلف جامعه است .

و در نهایت در فصل آخر مجموعه ای از پرسش ها و پاسخ ها آورده شده كه دقت و مطالعه اونها در هر زمانی میتونه چراغ راهی برای رهروان باشه .

نویسنده كتاب تونسته با جمع‌آوری خاطراتی ناب از نزدیكان امام(س) اثری بسیار موثر در زمینه شناخت بهتر شخصیت اجتماعی ، سیاسی و انقلابی ایشون بر جای بگذاره . خانواده و بستگان، اعضای دفتر امام در قم، نجف، پاریس و تهران، گروه پزشكی و معالج، و همچنین یاران، شاگردان و دوستان ایشان از جمله افرادی‌اند كه با ایشان ارتباط نزدیك داشتند و تونستند لحظات زیبا و شنیده‌ نشده‌ای را دربارة امام راحل بیان كنند كه از تنوع و تازگی بسیار جذابی برخورداره. تنوع افرادی كه خاطرات خودشون را بیان كردن یكی دیگر از خصوصیات این كتابه .

در بخشی از كتاب بنقل از حاج سید احمد خمینی چنین آمده كه : زمانی كه در نجف بودند شاید در روز صدها صفحه كتاب می خواندند حال چه كتاب قصه بود و چه كتاب های اجتماعی .ایشان اكثر داستانهای معروف و بزرگ مثل بینوایان رو خونده بودند و همین طور بسیاری از كتابهایی كه جنبه سیاسی یا اجتماعی داشت مثل نگاهی به تاریخ جهان نهرو و تاریخ ایران رو بارها مطالعه كرده بودن و تاریخ مشروطه رو خوب می دونستن. امام كتاب شوهر آهو خانم را از اول تا آخر خوانده بودن . مطالعه را بسیار دوست داشتند و گاهی آنقدر مطالعه می كردند كه چشمانشون خسته میشد.به یاد دارم كه در ایام تعطیلی كه تابستانها به یكی از شهرها یا تهران می آمدیم بقدری كتاب های متنوع مطالعه می كردند كه صدای كسانی كه برایشان كتاب تهیه می كردند در می آمد.

در قسمتی از این كتاب چند نمونه از اشعاری كه امام سرودند آمده كه حیفم اومد یكی دو تاش رو براتون نخونم . نظیر دوبیتی
عشق
آن دل كه به یاد تو نباشد دل نیست قلبی كه به عشقت نتپد جز گل نیست
آن كس كه ندارد به سر كوی تو راه از زندگی بیثمرش حاصل نیست

و یا دو بیتی
غرق كمال
آن روز كه عاشق جمالت گشتم دیوانه روی بی مثالت گشتم
دیدم نبود در دو جهان جز تو كسی بی خود شدم و غرق كمالت گشتم

با امید به اینكه خوندن این كتاب بتونه پاسخگوی پرسش های ذهن جویای حقیقت شما باشه .