انقلاب اسلامی در كرمانشاه چگونه به پیروزی رسید؟

به گزارش خبرگزاری تسنیم از كرمانشاه، انقلاب اسلامی ملت ایران به رهبری امام راحل حكومت ظلم و سیاه ستم‌شاهی را ساقط كرد و كلید پیشرفت ایران اسلامی را روشن نمود. حامیان رژیم ستم‌شاهی از استكبار جهانی تا غده سرطانی رژیم صهیونیستی ظهور این انقلاب را پیش‌بینی نمی‌كردند و در باورشان نبود كه رژیم پهلوی سقوط كند، اما امام خمینی‌(ره) با تكیه بر قدرت الهی و مردم توانست حكومت اسلامی را با انتخاب مردم برپا كند.

رژیم پهلوی فشارهای مختلفی را بر مردم وارد می‌كرد تا آنها را از مجاهدت و تلاش باز دارد، اما نمی‌دانست كلام امام در دلها اثر كرده بود و به زودی باید شاهد پایان عمرنكبت‌بار خود باشد. جانها فدا شد و خونها ریخته شد تا این انقلاب پا بگیرد. این روزها پر از خاطره‌های شیرین دورران انقلاب است كه در نهایت به پیروزی پرافتخار انقلاب اسلامی ختم شد كه بهانه‌ای می‌شود برای یادآوری فرزندان و جوانان مملكت كه با اقتدار راه خود را برای دفاع از اسلام انتخاب كردند.

در 22 بهمن 1357 نظام پوسیده ستمشاهی فروریخت و ریشه‌های فاسد دودمان سیاه پهلوی از این كشور اسلامی كنده شد و مبارزه 15 ساله ملت مسلمان ایران به رهبری امام راحل(ره) به ثمر نشست و با سرنگونی نظام 2500 ساله شاهنشاهی انقلاب شكوهمند اسلامی ایران پیروز شد.

استان كرمانشاه در دوران انقلاب یكی از كانونهای مبارزه با رژیم پهلوی بود و مردم این شهر نیز نقش زیادی در مبارزه با حكومت طاغوت داشتند. مردم استان كرمانشاه در كنار روحانیون با دلاوری‌ها و رشادت‌ها نقش به‌سزایی در پیروزی انقلاب داشتند به طوری كه رژیم ستمشاهی با وجود تلاش برای ایجاد تفرقه بین مردم نتوانست بر عزم راسخ و پولادین آنان چیره شود و مردم شیعه و اهل تسنن در كنار یكدیگر به ندای امام خمینی(ره) لبیك گفته تا نهال انقلاب را به ثمر رساندند.

در زمان طاغوت با خفقان كامل و نبودن آزادی بیان چنانچه در مطبوعات، نشریات یا رسانه‌ها كسی مخالف خاندان منحوس پهلوی سخنی می‌گفت با تهمت كمونیست یا ماركسیست، محكوم به اعدام بود و شاه و درباریانش همگی با فساد اخلاقی سعی می‌كردند از طریق سینما، مطبوعات، جشنواره‌های هنری مختلط، تصاویر و عكس‌های مستهجن، فساد و فحشا را در جامعه رواج دهند.

در شهر كرمانشاه آن چنان خفقان شدیدی توسط ساواك ایجاد شده بود كه كتاب، مجله یا عكسی از امام خمینی(ره) درون منزل كسی بود به جرم سیاسی به زندان محكوم و به بدترین نوع ممكن شكنجه و در نهایت اعدام می‌شد ولی پس از پیروزی انقلاب با افزایش آگاهی سیاسی مردم به ابراز عقیده و بیان دیدگاه‌های سیاسی خویش می‌پردازند.

در سطح استان كرمانشاه، تا پیش از انقلاب اسلامی تعداد یك یا دو درمانگاه و بیمارستان در محدوده مركز شهر وجود داشت كه پزشكان هندی و پاكستانی در آنجا فعالیت داشتند و مردم برای انجام عمل‌های جراحی باید به تهران و حتی خارج از كشور مراجعه می‌كردند اما اكنون با وجود بیمارستانهای بزرگ و تخصصی در سطح استان كرمانشاه و انجام عمل‌هایی مانند پیوند اعضا، درمان ناباروری، ساخت خانه بهداشت، حمام بهداشتی، آب لوله كشی، تشخیص به موقع بیماری‌ها، ساخت دبیرستان در روستاها، ساخت دانشگاه در شهرستانهای كوچك، راه ارتباطی و غیره دیگر نیازی به مهاجرت درمانی و علمی نیست به طوری كه اكنون مردم كشور عراق برای درمان بعضی بیماری‌ها به این استان مراجعه می‌كنند.

وقایع دوران مبارزات انقلابی مردم شهر كرمانشاه

از نخستین روزهای مهر كه همزمان با آغاز سال تحصیلی و فعالیت آموزش و پرورش در سال جدید بود، منزل امام‌خمینی(ره) در نجف، در محاصره قوای نظامی دولت عراق قرار گرفت. دلیل این فشار و محاصره منزل امام راحل(ره) در نجف‌اشرف، فشار دولت ایران به عراق برای محدود كردن ارتباط ایشان با مبارزان نهضت اسلامی بود.

دولت عراق نیز كه از وقوع حوادث انقلابی در كشور همسایه‌اش ایران در هراس بود، در آن زمان روابط خوبی با تهران برقرار كرده بود، برای خشنودی حكومت ایران در اول مهر ماه دستور داد ضمن محاصره منزل امام خمینی(ره) از هرگونه تماس و ارتباط ایشان با خبرنگاران و دیگر افرادی كه از ایران می‌آیند، جلوگیری كرده و از رفت‌وآمد مردم با منزل ایشان ممانعت كنند. این محاصره كه از آغاز مهر تا نیمه دوم این ماه به‌طول انجامید، موج جدیدی از اعتراض‌ها، نارضایتی‌ها و تظاهرات‌های مردمی را در سراسر ایران به‌دنبال داشت.

مردم شهر كرمانشاه نیز كه در جوار مرز عراق بودند و شهرشان از جمله كانون‌های مهم اطلاع از اوضاع و احوال عتبات عالیات برای مردم ایران به‌شمار می‌رفت، بلافاصله از این موضوع مطلع شدند. روحانیان، علما، دانش‌آموزان، معلمان، بازاریان، تجار و طبقات مختلف مردم به نشانه اعتراض به این حركتِ دولت عراق، در كرمانشاه اجتماعات اعتراض‌آمیزی برپا كردند.

مردم قهرمان‌پرور كرمانشاه از ابتدای نهضت امام خمینی با هدایتهای شهید محراب آیت‌الله اشرفی اصفهانی در نهضت فعال بودند. با آزادی امام خمینی(ره) پس از وقایع پانزده خرداد، آیت‌الله اشرفی اصفهانی از سوی امام خمینی(ره) به عنوان نماینده تام‌الاختیار ایشان در كرمانشاه تعیین شد و از آن پس كرمانشاه به یكی از كانونهای انقلاب اسلامی تبدیل شد.

تلاش آیت‌الله اشرفی اصفهانی برای تثبیت مرجعیت امام خمینی(ره) در این منطقه یكی از اقدامات مهم ایشان به شمار می‌آید كه مخالفت رژیم و حساسیت عوامل ساواك را نسبت به ایشان در برداشت. عوامل ساواك در پی این اقدامات آیت‌الله اشرفی از تمامی وعاظ كرمانشاه و كسانی كه جهت تبلیغ به این منطقه عزیمت می‌كردند تعهد می‌گرفت كه به هیچ وجه حق نام بردن از آیت‌الله خمینی را ندارند.

اقدامات آیت‌الله اشرفی باعث شد كه ساواك چندین بار ایشان را دستگیر و مورد آزار و اذیت قرار دهد. مقاومت و ایستادگی شهید محراب، آیت‌الله اشرفی اصفهانی، سبب تثبیت مرجعیت امام خمینی(ره) در كرمانشاه شد. با شروع مجدد نهضت اسلامی در دی ماه 1356 كرمانشاه نیز یكی از كانونهای انقلاب بود، برگزاری مجالسی متعدد بزرگداشت برای شهدای قم، تبریز، یزد و غیره شوری در كرمانشاه به پا كرده بود. برپایی مجلس ختم برای شهید حاج سید مصطفی خمینی نقطه عطفی در تاریخ انقلاب اسلامی بود كه به همت آیت‌الله اشرفی منعقد شد و عكس‌العمل شدید ساواك را در پی داشت.

در آستانه عزیمت امام از نجف به كویت كه در پی فشارهای رژیم بعثی عراق رخ داد، تظاهرات عظیمی در تاریخ 11 مهر 57 به رهبری آیت‌الله اشرفی در كرمانشاه به وقوع پیوست. قبل از این تظاهرات در 9 مهر 57 تظاهرات مردم كرمانشاه ضد رژیم با سركوب نیروهای نظامی مواجه شد و چهار نفر من جمله صادق صابونی و مصطفی امامی به شهادت رسیدند و 25 نفر زخمی شدند. اعتراض مردم و علما به سركوب مردم توسط رژیم در 11 مهر 57 نیز با سركوب مردم به خشونت كشیده شد.

چند روز بعد كه مصادف با عید سعید فطر بود تظاهرات گسترده‌ای در كرمانشاه رخ داد كه سازماندهی آن را آیت‌الله اشرفی و یاران امام بر عهده داشتند. انجام تظاهرات گسترده و مسالمت آمیز توفیق بزرگی برای انقلابیون محسوب شد. آبان ماه 1357 شاهد اوج‌گیری نهضت انقلابی در شهرهای مختلف از جمله كرمانشاه بود. در یكم آذر 57 با اعلام عزای عمومی موجی از اعتصاب و تظاهرات كرمانشاه را فرا گرفت، این اقدام به منظور اعلام حمایت از مردم كرمان و محكوم كردن جنایات رژیم در شهر كرمان بود. در دوم آبان 1357 تظاهرات گسترده‌ای از سوی دانش‌آموزان كرمانشاهی برپا شد.

روز بعد نیز دانش‌آموزان به همراه فرهنگیان صبح و بعد از ظهر راهپیمایی كردند و با گلباران كردن نظامیان حاضر در خیابان آنها را به پیوستن به انقلاب دعوت كردند. موج تظاهرات مردمی در روزهای چهارم و پنجم آبان ماه هم به شكل گسترده‌ای ادامه داشت كه با مخالفت چماقداران طرفدار رژیم به خونریزی كشیده شد. حمله چماقداران به مردم در خیابان و مسجد نواب باعث عكس‌العمل مردم شد. در این درگیری 86 نفر از مردم بی‌گناه را چماقداران زخمی كردند.

در 21 آبان 57 تظاهرات دانش‌آموزان كرمانشاهی به خاك و خون كشیده شد و تعدادی زخمی و كشته شدند. در این روز بازار كرمانشاه تعطیل بود. در 23 آبان 57 كادر قضایی و اداری كرمانشاه به اعتصاب پیوستند. این اعتصاب در اعتراض به حمله پلیس به مدارس دخترانه و پسرانه كرمانشاه كه منجر به زخمی شدن پنجاهدانش‌آموز شد صورت گرفت. موج اعتصاب و اعتراض كرمانشاه را فرا گرفته بود. در 5 آذر 57 تظاهرات گسترده‌ای در كرمانشاه و شهرهای استان كرمانشاه در گرفت. در 8 آذر 57 نیز دانش‌آموزان كرمانشاهی تظاهرات كردند.

در 11 آذر 57 تظاهرات مردم به گلوله بسته شد و پسر بچه 11 ساله‌ای بر اثر اصابت تیر به شهادت رسید. روز بعد نیز تظاهرات در كرمانشاه ادامه داشت. در 13 آذر 57 علما و مردم طی تظاهراتی نابودی رژیم را خواستار شدند. در 15 آذر 57 كرمانشاه همچنان درگیر اعتصاب و تظاهرات بود. تظاهرات روز 17 آذر 57 منجر به درگیری و كشته شدن تظاهركنندگان در كرمانشاه شد. تظاهرات در مناطق دیگر استان نیز ادامه داشت.

در 19 آذر 57 تظاهركنندگان فراوانی كفن پوش به خیابانها آمدند. عاشورا و تاسوعای حسینی در سال 1357 با شور فراوانی در كرمانشاه برگزار شد، تظاهركنندگان شعار می‌دادند: "خمینی بیا كه وطن انقلاب است". در 20 آذر 57 جمعیت كثیری به تظاهرات در شهر پرداختند. جمعیت قصد داشت با پایین كشیدن مجسمه شاه، انزجار خود را از خاندان پهلوی اعلام كند كه با مقاومت ماموران و سركوب آنها مواجه شدند. در یك مورد دیگر كه مردم قصد پایین آوردن مجسمه شاه را داشتند به دستور پالیزبان تعداد زیادی از مردم به گلوله بسته شدند. تظاهرات مردمی تا 22 بهمن 57 ادامه داشت كه منجر به سرنگونی رژیم پهلوی شد.