ه گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از روابط عمومی انتشارات شهید كاظمی در این یادداشت آمده است:

بسمه تعالی

دوستی در حماء از من خواست كه در مورد لشكر نجف كه امروز در نبرد سوریه مشغول فداكاری است چیزی بنویسم. خواستم خواسته این برادر مجاهد را با كلامی ناقص و غیركافی در حق این لشكر فداكار اداء كرده باشم.

وقتی نام لشكر نجف را می‌شنوم قامتی بسیار زیبا و رعنای عرشی كه بوی بهشت از آن همیشه استشمام می‌شد، كه قامت مردانه‌اش همچون كوهی پناهگاه سختی‌ها و دشواری‌ها بود، مردی كه نجف‌آباد با همه بزرگانش مفتخر به نام و یاد اوست.

احمد عزیز، احمدی كه وقتی در جلسه‌ای بود اطمینان در آن حاكم و در غیابش نقصی بزرگ قرار داشت، مردی كه مشاركتش در نبردی موجب استحكام عمل و تضمین پیروزی بود، مجاهد بزرگی كه فاتح خرمشهر بود، مردی كه رقابیه را درنوردید، مردی كه بارها با حكمت و شجاعتش دشمن را به تحقیر انداخت.

ردپای او در بیست‌هزار كیلومتر مناطق اشغالی توسط دشمن بعثی مشهور است. نور به‌جامانده، تابش مستمری كه امروز میلیونها نفر راهی آن می‌شوند و به این دلیل آن را قافله راهیان نور نامیده‌اند.

احمدی كه شادی و خنده‌اش، غم و غصه‌اش، اندوه و فرحش زیبا و دوست‌داشتنی بود، مجاهدی كه ایران در نقص عدم وجود و حضورش در غم است.

احمد ما و من، احمد همه ایران و همه اسلام و تشیع، آری، نجف را چنین مؤسسی بود كه پیوسته در هر بیانی خدا را، خدا را، خدا را متذكر می‌شد. برادران در نجف، نجفی باشید، آن‌چنان كه مؤسس و پایه‌گذار این بنای ارزشمند بود و درون آن هزاران هزار جوان متدین و مجاهد را پرورش داد، لشكری كه دشمن را به وحشت می‌انداخت و لرزه بر اندامش حاكم می‌كرد، لشكری كه همه بن‌بست‌های جنگ با وجود فرمانده لایقش پیوسته برطرف می‌شد، لشكری كه دیگر سازمان‌های رزم آرزوی همراهی او را داشتند،

نجفی كه حوزه علمیه متحركی بود و هزاران مدافع دین را در خود جای داده بود.

یاد آن نجف و یاد فرمانده بزرگوار شهیدش به‌خیر و امیدوارم این یادگار برادر شهیدم حاج احمد، احمد آشنای همه مجاهدان، پیوسته روح احمدی بر آن حاكم باشد.

سوریه، شهر حماء

مورخه 1396/1/6

شاگرد و هم‌رزم احمد ـ قاسم