مصیب نعیمی، كارشناس مسائل بین‌الملل در مصاحبه با برنامه «نصرسلیمانی» رادیو مقاومت، درباره بیانات اخیر رهبر انقلاب در دیدار هزاران نفر از اقشار مردمی به ویژه بحث گسترش جبهه مقاومت اظهار كرد: قطعاً مقاومت با سوریه شروع نشده كه با سوریه پایان پیدا كند و این حوادث و بحران‌ها هم طبیعی است.

وی افزود: زمانی كه رژیم صهیونیستی در غرب بیروت بود، مجموعه‌ای به نام مقاومت اسلامی و حزب‌الله برای مبارزه با رژیم صهیونیستی شكل گرفت و با وجود قدرت رژیم صهیونیستی كاملاً اوج گرفت و امروز به یك قدرت بزرگ و توانمند تبدیل شده است.

كارشناس مسائل بین‌الملل خاطرنشان كرد: بعد از پیروزی حزب‌الله در جنگ با اسرائیل در سال 2006، طرح تبدیل كردن سوریه به عنوان معبر و حامی به عنوان یك دسیسه و توطئه سراسری در دستور كار قرار گرفت و گروهك‌های تكفیری با حمایت مستقیم آمریكا، كشتار عجیبی را برای بدنام كردن اسلام راه انداختند.

نعیمی تأكید كرد: سقوط دولت سوریه به معنای پایان یافتن مبارزه با استعمار و استكبار و صهیونیسم به‌هیچ‌عنوان نیست؛ بلكه ماهیت و عنصر جنایتكار رژیم صهیونیستی را بیش از گذشته آشكار می‌كند كمااینكه رهبر انقلاب نیز فرمودند اگر اتفاق و رویداد هرچند چشمگیری هم رخ دهد به معنای تغییر ماهیت مقاومت نخواهد بود.

وی تجزیه كشور سوریه توسط گروه‌های ناهماهنگ را نگران‌كننده دانست و گفت: مدیریت و اداره این كشور به دلیل وجود گروه‌های مختلف، با تنش مواجه خواهد شد چون هم اكنون شرایط منطقه به نحوی است كه هر اتفاقی می‌تواند سرمشقی برای آینده باشد ضمن اینكه مبارزه بین گروه‌ها ادامه دارد مگر اینكه خاك این سرزمین از وجود بیگانه پاك شود.

كارشناس مسائل بین‌الملل با اشاره به بیانیه اخیر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مبنی بر هشدار به آمریكا و اسرائیل درمورد حفظ حاكمیت ملی و تمامیت ارضی سوریه اظهار كرد: ما دو حالت احتمالی برای سوریه متصور هستیم، اول اینكه گروه‌هایی در سوریه به تمامیت ارضی سوریه و آزادی‌های عمومی و ممانعت از تجاوزگری‌های رژیم صهیونیستی معتقد باشند و حالت دوم اینكه سوریه دستخوش شرایط جدید و احتمالاً تجزیه خواهد شد و در پشت صحنه هم آمریكا و رژیم صهیونیستی و دولت همسایه كشور سوریه قرار دارند.

نعیمی در رادیو مقاومت تصریح كرد: تغییر نقشه‌های جغرافیایی صرفاً با یك طراحی در آمریكا و بمب‌های ویران‌كننده رژیم صهیونیستی و تجاوزگری و كشتار پایان پیدا نمی‌كند كه اگر چنین بود امروز فلسطین باید فراموش می‌شد درصورتیكه مسئله فلسطین از هر زمان دیگری در جهان پررنگ‌تر است.