كتاب «كوروش بزرگ در شاهنامه فردوسی» نوشتۀ مجید خالقیان، به روایتهای مربوط به كوروش در جای جای شاهنامه اشاره میكند. آثاری كه از زیر خاك یافت شدند و دانش ما را افزایش دادند.
درباره كتاب كوروش بزرگ در شاهنامه فردوسی:
با وجود پژوهشهای ارزشمند، درباره شاهنامه و تاریخ ایران، هنوز عدهای بیان میكنند كه از كوروش و هخامنشیان در شاهنامه یاد نشده است! حتی برخی از این گفتهها بهره میبرند و به كوروشستیزی میپردازند. همچنین نام بسیاری از پادشاهان ایران كه وجود آنها در تاریخ ایران به اثبات رسیده، به صورت مستقیم و دست نخورده در شاهنامه نیامده است. تعجبآور است كه برخی اسكندر شاهنامه را بدون چون و چرا همان الكساندر مقدونی میدانند اما كوروش را كیخسرو نمیدانند! آشكار است كه كیخسرو درشاهنامه بیشترین آمیختگی را با كوروش بزرگ دارد.
مجید خالقیان در كتاب كوروش بزرگ در شاهنامه فردوسی، خاطر نشان میشود، با آنكه منابع تاریخی و اسطورهای درباره هخامنشیان سخن گفتهاند و این بسیار ارزشمند است، اما یافتههای نوین، تحول بزرگی در آگاهی ما از هخامنشیان به وجود آورد و مشخص شد خیلی از نوشتههای سنتی دقیق نیستند و حتی گاهی نادرست هستند. این روزها همه میدانیم كه به كمك پیشرفت فناوری و یافتههای باستانشناسان، اطلاعات ما درباره دوران باستان تاریخ بشر خیلی بیشتر از مردمان كهن از جمله مردمان ایران در سدههای پس از اسلام شده است. سطحی نگری است كه بگوییم چون شخص یا اشخاصی در دوران كهن زندگی میكردند پس باید اطلاعاتشان از تمدن سومر، جیرفت، كوروش و هخامنشیان بیشتر از ما باشد. در صورتی كه با كمك یافتههای نوین، اطلاعات ما بسیار بیشتر از مردمان روزگار كهن است.