معرفی كتاب «فلسفه انقلاب اسلامی»

درباره كتاب فلسفه انقلاب اسلامی:

در این پژوهش پس از تبیین ماهیت و مبانی تاریخی و اعتقادی انقلاب اسلامی، به بررسی جریان‌های فكری سیاسی پیش از انقلاب اسلامی پرداخته شده و در ادامه، اهداف و غایات انقلاب اسلامی، از جمله: اهداف فرهنگی انقلاب اسلامی، اهداف سیاسی، اهداف اجتماعی و اهداف اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته است.اركان و عوامل شكل گیری انقلاب اسلامی، تبیین و تحلیل تحولات ساختاری در نظام سیاسی پس از انقلاب اسلامی، تبیین فراگفتمان انقلاب اسلامی و خرده گفتمان‌های نظام (ملی گرایی لیبرال، آرمان گرایی، سازندگی، اصلاحات، اصول گرایی و اعتدال گرایی) و آینده انقلاب اسلامی، از دیگر مباحثی است كه در این كتاب مورد كنكاش قرار گرفته است.





در بخشی از كتاب فلسفه انقلاب اسلامی می‌خوانیم:

پیروزی انقلاب اسلامی در 22 بهمن 1357، شگفتی بزرگی بود. ملتی با دست خالی و بدون حمایت هیچ قدرت خارجی و تنها با تكیه بر ایمان، ایثار و از خودگذشتگی، رژیم كهن سال شاهنشاهی را با همه حمایت‌هایی كه از سوی قدرت‌های بزرگ و ابرقدرت‌ها به عمل می‌آمد، به زانو درآورده، به سقوط كشاند. به این ترتیب، دوره‌ای دیگر از تاریخ ایران آغاز شد؛ دوره‌ای كه با ادوار پیش از خود، از نظر شكلی و محتوایی تفاوت‌های اساسی و بنیادین داشت. اما شگفتی بزرگ آن این بود كه در این عصر مدرن و در اواخر قرن بیستم، نظام جمهوری اسلامی برپا شد و به رغم اینكه اكثر قریب به اتفاق اندیشمندان غرب باور داشتند كه دوره دین و مذهب به سر آمده است و جوامع به سوی خردگرایی عملی سوق پیدا كرده‌اند، ناگهان انقلابی به پیروزی رسید كه بر پایه اعتقادات دینی شكل گرفته بود و نظامی سیاسی تأسیس شد كه چارچوب و اصول آن بر پایه شریعت و دیانت قرار و استحكام یافته بود.

انقلاب اسلامی ایران كه در پی مبارزات مستمر مردم با تكیه بر سه عامل «مكتب اسلام»، «وحدت و یكپارچگی مردم» و «رهبری امام خمینی» به پیروزی رسید و استبداد داخلی و سلطه خارجی را در هم شكست، زمینه تحقق شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی را كه خواست مردم در تظاهرات میلیونی و خونین ملت در سراسر كشور بود فراهم آورد، و قدرت سهمگین انقلابی مردم، هر نوع واكنش منفی را از دشمنان داخلی و خارجی انقلاب گرفت، و همه ملت گوش به فرمان امام خمینی، آماده اجرای رهنمودهای رهبر انقلاب اسلامی شدند.