كتاب «تجارب انقلاب اسلامی» نوشتهی محمدمهدی بهداروند، چگونگی تحقق انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی و ریشههای آن با رویكردی به تجارب مثبت و سازنده آن در عرصههای سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، نظامی و اجتماعی كنكاش شده است.
درباره كتاب تجارب انقلاب اسلامی:
در كتاب تجارب انقلاب اسلامی پس از بحث ضرورت تدوین تجارب انقلاب اسلامی برای اشتغال به دیگر ملتها به بررسی و استقراء آنها در دو بخش پیش و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در عرصه سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و نظامی پرداخته شده است. البته در این تحقیق بنابر تدوین تجارب مثبت انقلاب اسلامی بوده و از سایر موارد چشم پوشی شده.
در بخشی از كتاب تجارب انقلاب اسلامی میخوانیم:
پس از پیروزی انقلاب، رسیدگی به اموال و داراییهای مسئولان دولت پیشین، از جمله كارهای ضروری دولت و حاكمیت جدید است. این كار با پیروزی انقلاب اسلامی و دقت نظر امام خمینی، بلافاصله در فاصله كمتر از یك ماه از پیروزی انقلاب اجرایی گردید و در دستوركار مسئولان نظام قرار گرفت.
قبل از انقلاب اسلامی ایران، خاندان هزار فامیل بر اركان نظام طاغوتی شاهی چنگ انداخته بودند و با زد و بند با اربابان قدرت و ثروت، منابع داخلی (بانك ها) و حمایت قدرتهای استكباری خارجی، امپراتوری افسانهای مالی برای خود و نزدیكان خویش را فراهم آورده بودند و باتكیه بر زور، هرچه میتوانستند غارت میكردند و درواقع، عمده درآمدهای نفتی كشور به جیب خاندان وابسته به دربار سرازیر میشد.
با پیروزی انقلاب اسلامی، بسیاری از طاغوتیان غارتگر، قبل از این كه در محكمه عدالت به سزای اعمال خود برسند، فرار بر قرار ترجیح دادند و سر در دامان اربابان خارجی خود نهادند و برخی از اموال خود را كه قابل انتقال نبود، مانند املاك و مستغلات، بر جای گذاشتند. اموال به جای مانده از این خاندان پلید در مناطق مختلف كشورمان پراكنده بود و هر لحظه احتمال از میان رفتن این اموال میرفت. به همین دلیل، بنیانگذار كبیر انقلاب اسلامی، هفده روز پس از انقلاب، در تاریخ 1357/12/9 فرمان تأسیس بنیاد مستضعفان را خطاب به شورای انقلاب با اهداف زیر صادر كرد:
1. جمع آوری اموال منقول و غیر منقول سلسله پهلوی و شاخهها و عمال و مربوطین به آن سلسله؛
2. تمركز این داراییها در جهت خدمت به مستمندان و كارگران و كارمندان ضعیف در طریق ایجاد مسكن و كار و زمین.